Babcine bliny

Pamiętam jako dziecko wyprawy do rosyjskiej restauracji, Newska się nazywała. Pamiętam, że jedynym daniem jakie tam zamawiałam razem z siostrą był duży placek, wielki blin. Obok podawano miseczkę z prażonymi jabłkami. To zdecydowanie smak mojego dzieciństwa. Moja mama raz pokusiła się o przyrządzenie blin, wyszły dziwne. Po analizie tego co mogło pójść źle okazało się, że rodzicielka nie dodała jajek uznając je za zbędne. Jednak okazały się niezbędne. Po jakimś czasie, dość długim czasie podjęłam wyzwanie odtworzenia smaku dzieciństwa. Restaurację wszak zamknięto i bliny trzeba robić samemu. Znajdowałam mnóstwo przepisów, jeden nakazywał używać tylko mąki gryczanej, drugi w ogóle ją pomijał. Jeden kazał robić zaczyn, drugi nie. Jeden kazał dodać samo żółtko, drugi ubijać białka, a trzeci jajka w całości. Pogubiłam się. Chwyciłam za telefon do babci-Litwinki. Doszłam do wniosku, że jej bliny będę najbliższe oryginałowi. Wyszły pyszne. Delikatne, lekko chrupiące, bardzo aromatyczne. Tata uznał,że prababcia byłaby ze mnie dumna.
P.S. kawior miałam w lodówce, ale ja go nie znoszę, więc moje bliny zdobił łosoś. Ale niebawem zrobię wersję znaną mi z dzieciństwa, z prażonymi jabłkami.