Nowalijki w nowej odsłonie

Po zimie jestem łakoma świeżych i kruchych warzyw. O nowalijkach wiele mówi się niedobrego, i zasadniczo przekaz brzmiał -unikać i czekać na warzywa wprost z gruntu. Jako, że mam obok siebie doktora chemii postanowiłam zasięgnąć opinii i cóż, wyszło na to, że jedzone z umiarem nie zaszkodzą. Witaminy i minerały w warzywach jedzonych w pierwsze wiosenne dni, znajdują się w bardzo podobnej ilości w stosunku do ich późniejszych kolegów. Aby jednak uniknąć zjadania niepotrzebnych nam związków raczej nie jedzmy do każdej kanapki pęczku rzodkiewki i dwóch szklarniowych ogórków. Umiar się przyda. A i nam na pewno będzie łatwiej przetrwać ten stan oczekiwania na świeże, pełne naturalnego słońca warzywa, jeżeli schrupiemy jakieś kolorowe warzywo. Dziś proponuję prostą surówkę, czy też sałatkę, którą można zjeść solo-polecam z razowymi grzankami, albo potraktować ją jako obiadowy dodatek. Zasadniczo nic nowego nie dodam jeżeli powiem,że warzywa smakują jak warzywa. Za to różnicę robi tutaj sos. Przepis znalazłam w książce Na widelcu, tak mi się spodobał, że musiałam spróbować i cóż, teraz nie wyobrażam sobie,żeby nie podać warzyw właśnie  w jego towarzystwie. Koniecznie spróbujcie, bo połączenie kruchych warzyw i delikatnie słodko-kwaśnego sosu jest genialne. Proste, szybkie i co najważniejsze pyszne. Warzywa nie muszą być nudne.